بانک ورشکسته آمریکایی به قیمت یک دلار فروخته شد | ماجرا چه بود ؟

با تغییر سیاست‌های مالی در سراسر دنیا و افزایش نرخ بهره بانک‌ها، بانک سیلیکون ولی در سراشیبی سقوط قرار گرفت. این سقوط ابتدا به آرامی و در نهایت به صورت ناگهانی اتفاق افتاد. ورشکستگی بانک سیلیکون ولی به عنوان بانک ویژه استارتاپ‌ها نگرانی‌هایی را مبنی بر سرایت این بحران به سایر بخش‌های سیستم مالی به وجود آورده است.

بانک سیلیکون ولی (SVB) به عنوان ، شانزدهمین وام دهنده بزرگ در آمریکا، با حدود 200 میلیارد دلار دارایی، ابتدا به تدریج و سپس به طور ناگهانی سقوط کرد. وضعیت مالی این بانک طی چند سال رو به وخامت رفت. اما تنها دو روز پس از اینکه این بانک مستقر در سانفرانسیسکو اعلام کرد که برای پر کردن حفره موجود در ترازنامه خود برنامه دارد 2.5 میلیارد دلار جمع‌آوری کند، شرکت بیمه سپرده فدرال که سپرده‌های بانکی آمریکا را تنظیم می‌کند اعلام کرد که SVB در انجام این کار شکست خورده است.

 پس از افشای مساله افزایش سرمایه، قیمت سهام بانک سیلیکون ولی 60 درصد کاهش یافت. گرگ بکر، مدیر عامل آن، از مشتریان خواست که از آنها حمایت کنند همانطور که آنها از مشتریان خود حمایت کرده‌اند. برخی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر که متقاعد نشده بودند به شرکت‌های پرتفوی گفتند که از این مخمصه فرار کنند. بیل آکمن، مدیر یک صندوق تامینی، پیشنهاد کرد که دولت باید این بانک را نجات دهد.

تا صبح 10 مارس، سهام SVB در معاملات پیش از بازار، قبل از اعلام توقف، 70 درصد دیگر کاهش یافت. شبکه تلویزیونی cnbc گزارش داد که تلاش‌های SVB برای افزایش سرمایه شکست خورده است و صاحبان این بانک به دنبال فروش آن به یک موسسه بزرگتر هستند. سپس اعلامیه‌ای از سوی نهادهای نظارتی منتشر شد.

این سلسله اتفاقات دو سوال مهم را مطح می‌کند. ابتدا اینکه چگونه بانک سیلیکون ولی به این وضعیت رسید. دوم اینکه آیا مشکلات آن صرفاً یک استثنا است، یا منادی عذاب برای مؤسسات مالی بزرگ؟

برای پاسخ به سوال اول SVB یک بانک مخصوص استارتاپ‌هاست. این بانک قبل از اینکه وام‌دهندگان بزرگتر اقدام کنند برای استارتاپ‌ها حساب باز کرد. همچنین به آنها وام‌هایی اعطا کرد که بانک‌های دیگر تمایلی به اعطای آن نداشتند زیرا تعداد کمی از استارتاپ‌ها دارایی‌هایی لازم را برای وثیقه گذاشتن دارند. همانطور که «دره سیلیکون» طی پنج سال گذشته رونق گرفت، بانک سیلیکون ولی نیز رشد کرد. مشتریان آن، پول نقد دریافت می‌کردند و بیشتر از اینکه به وام گرفتن نیاز داشته باشند به جایی برای ذخیره پول‌هایشان نیاز داشتند.

به این ترتیب سپرده‌های SVB بیش از چهار برابر افزایش پیدا کرد و از 44 میلیارد دلار در پایان سال 2017 به 189 میلیارد دلار در پایان سال 2021 رسید. در حالی که مجموع وام اعطایی آن از 23 میلیارد دلار به تنها 66 میلیارد دلار افزایش یافت.

از آنجایی که بانک‌ها از مابه‌التفاوت بین نرخ سودی که برای سپرده‌ها به مشتریان می‌پردازند که اغلب صفر است، و نرخی که توسط وام‌گیرندگان پرداخت می‌شود، کسب درآمد می‌کنند، داشتن پایه سپرده بیشتر، از مجموع وام اعطایی به مراتب مشکل سازتر است. SVB دارایی‌های بهره‌دار بیشتری نیاز داشت. تا پایان سال 2021، این بانک 128 میلیارد دلار، عمدتاً در اوراق وام مسکن و خزانه‌داری، سرمایه‌گذاری کرده بود.